سایت سرگرمی روز :
به کمبود معلم در مدارس کشور، بهویژه در مقاطع ابتدایی و در مناطق پرجمعیت، طی سالهای اخیر به یکی از چالشهای جدی نظام آموزشی تبدیل شده است. این کمبود بهحدی بود که در برخی مدارس شهر تهران، با گذشت دو ماه از آغاز سال تحصیلی، کلاسهایی همچنان بدون معلم اداره میشدند.
با این حال، وزارت آموزش و پرورش در سالهای اخیر تلاشهایی برای جبران این نقیصه انجام داده است. دولت گذشته با اتخاذ رویکردی مثبت در حوزه نیروی انسانی، زمینه استخدام بیش از 80 هزار معلم را فراهم کرد؛ مسیری که در دولت فعلی نیز ادامه یافته است.
فال خودت رو ببین
کلیک کن تا ببینیش
طبق اعلام علی فرهادی، سخنگوی وزارت آموزش و پرورش، مجوز استخدام 82 هزار معلم جدید برای سال 1404 اخذ شده و این میزان جذب، گامی مهم در راستای ساماندهی وضعیت نیروی انسانی مدارس بهشمار میرود.
از جمله مهمترین منابع تأمین نیروی انسانی میتوان به فارغالتحصیلان دانشگاه فرهنگیان اشاره کرد. در مهر 1404، حدود 22 هزار دانشجومعلم با مدرک کارشناسی از این دانشگاه فارغالتحصیل و وارد مدارس میشوند که نیمی از آنان در مقطع ابتدایی فعالیت خواهند کرد.
همچنین، 29 هزار و 750 نفر از پذیرفتهشدگان آزمون استخدامی سال جاری و 17 هزار نفر از افراد موفق در آزمونهای استخدامی سالهای گذشته که استخدامشان به تأخیر افتاده بود، از مهر امسال وارد چرخه آموزشی کشور خواهند شد.
در کنار این آمار، 2 هزار معلم ورزش نیز مهر امسال کار خود را در مدارس آغاز میکنند. 26 هزار معلم خرید خدمات آموزشی نیز عمدتاً در دوره ابتدایی بهصورت حقالتدریس به فعالیت خود ادامه میدهند.
از سوی دیگر، 40 درصد از معلمان بازنشسته در هر سال نیز به همکاری با آموزش و پرورش ادامه میدهند.
با اجرای این برنامهها، امید میرود که مشکل کلاسهای بدون معلم در مدارس کشور، بهویژه در آغاز سال تحصیلی، کنترل شود؛ اما کیفیت معلمان موجود، مقولهای است که همچنان درباره آن تردیدهای جدی وجود دارد و باید بهصورت جدیتر بر روی آن برنامهریزی شود.
21 پاسخ
این خبر بسیار امیدوارکننده است و نشان میدهد که تلاشهای وزارت آموزش و پرورش برای حل مشکل کمبود معلم در حال نتیجه دادن است. استخدام معلمان جدید و استفاده از تجربه معلمان بازنشسته میتواند به بهبود وضعیت آموزشی کشور کمک کند. البته، همانطور که در خبر اشاره شده، کیفیت آموزش نیز بسیار مهم است و امیدواریم با برنامهریزیهای دقیقتر، شاهد ارتقای سطح آموزشی در مدارس باشیم. این اقدامات قطعاً گامی مثبت در جهت پیشرفت نظام آموزشی کشور محسوب میشوند.
با توجه به محتوای مقاله، به نظر میرسد که تلاشهای وزارت آموزش و پرورش برای جبران کمبود معلم در مدارس کشور، بهویژه در مقاطع ابتدایی، قابل تقدیر است. با این حال، نکتهای که به نظر من بسیار حائز اهمیت است، کیفیت آموزش معلمان جدید و بازنشستهای است که به سیستم آموزشی بازمیگردند. آیا برنامهای برای ارزیابی و بهبود کیفیت تدریس این معلمان وجود دارد؟ به نظر میرسد که بدون توجه به این موضوع، صرف افزایش تعداد معلمان نمیتواند به تنهایی مشکل نظام آموزشی را حل کند. امیدوارم که در کنار افزایش تعداد معلمان، به کیفیت آموزش آنها نیز توجه ویژهای شود تا شاهد بهبود واقعی در سیستم آموزشی کشور باشیم.
با وجود تلاشهای صورت گرفته برای جبران کمبود معلم، به نظر میرسد تمرکز بیشتری بر روی کیفیت آموزش معلمان جدید نیاز است. این موضوع میتواند تأثیر مستقیمی بر آینده تحصیلی دانشآموزان داشته باشد.
با توجه به تلاشهای انجام شده برای رفع کمبود معلم، آیا برنامهای برای بهبود کیفیت آموزش معلمان جدید نیز وجود دارد؟ این موضوع میتواند تأثیر مستقیمی بر آینده تحصیلی دانشآموزان داشته باشد.
با توجه به چالشهای مطرح شده در مورد کمبود معلمان و تلاشهای وزارت آموزش و پرورش برای جبران این نقیصه، آیا برنامهای برای ارزیابی و بهبود کیفیت آموزشی معلمان جدیدالورود، به ویژه فارغالتحصیلان دانشگاه فرهنگیان، وجود دارد؟ همچنین، با توجه به حضور معلمان بازنشسته در سیستم آموزشی، چه مکانیسمهایی برای بهروزرسانی دانش و مهارتهای این گروه از معلمان در نظر گرفته شده است؟ این موضوعات از آن جهت حائز اهمیت هستند که کیفیت آموزش مستقیمترین تأثیر را بر آینده دانشآموزان دارد و هرگونه کاستی در این زمینه میتواند پیامدهای بلندمدتی برای نظام آموزشی کشور داشته باشد.
آیا برنامهای برای ارتقای کیفیت آموزشی معلمان جدیدالورود در نظر گرفته شده است؟
مقاله حاضر به خوبی چالشهای نظام آموزشی در زمینه کمبود معلم را بررسی کرده و اقدامات انجام شده برای رفع این مشکل را به صورت جامع ارائه میدهد. با توجه به آمار و ارقام ذکر شده، به نظر میرسد که وزارت آموزش و پرورش در مسیر درستی گام برمیدارد. البته، همانطور که در مقاله نیز اشاره شده، کیفیت آموزش معلمان موضوعی است که نیاز به توجه بیشتری دارد. امیدواریم با برنامهریزیهای دقیقتر، شاهد ارتقای سطح آموزشی در کشور باشیم.
یادم میاد یه بار تو یه مدرسه بودم که معلمش کم بود و بچهها واقعا اذیت میشدن. خوشحالم که دارن برای این مشکل کاری میکنن، ولی امیدوارم کیفیت آموزش هم در نظر گرفته بشه. آخرش این بچهها قراره آینده کشور رو بسازن.
مقالهات رو با دقت خوندم و واقعاً از تحلیل جامع و اطلاعات دقیقی که ارائه کردی لذت بردم. موضوع کمبود معلم و چالشهای نظام آموزشی، بهویژه در مقطع ابتدایی، یکی از مسائل مهمی است که مستقیم یا غیرمستقیم روی آینده فرزندان ما تأثیر میگذاره. خوشحالم که وزارت آموزش و پرورش در سالهای اخیر گامهای مثبتی برای حل این مشکل برداشته و با استخدام معلمان جدید، امیدواری برای بهبود شرایط ایجاد شده.
نکته جالبی که اشاره کردی، حضور فارغالتحصیلان دانشگاه فرهنگیان و معلمان بازنشسته در سیستم آموزشی بود. این ترکیب میتونه هم از تجربه معلمان قدیمی استفاده کنه و هم انرژی و ایدههای نسل جدید رو به چرخه آموزش وارد کنه. البته حق با توئه که کیفیت تدریس همچنان نیاز
خیلی خوشحالم که بالاخره دارن به فکر کمبود معلم تو مدارس میافتند! واقعاً چند سالی بود که این مشکل خیلی بچهها و خانوادهها رو درگیر کرده بود، مخصوصاً تو شهرهای بزرگ که بعضی کلاسها ماهها معلم نداشتن. من خودم چند بار شنیدم که دوستانم از این وضعیت شکایت میکردن و میگفتن بچههاشون تو درس عقب میمونن.
خبر استخدام این همه معلم جدید واقعاً امیدوارکنندهست. مخصوصاً اینکه از فارغالتحصیلان دانشگاه فرهنگیان هم استفاده میکنن که آموزشدیدهتر هستن. همینطور خوبه که معلمهای بازنشسته رو هم دعوت به همکاری میکنن؛ تجربهشون واقعاً میتونه به کار بیاد.
البته فقط تعداد معلم مهم نیست، کیفیت آموزش هم خیلی حیاتیه. ام
چه خبر خوشی برای جامعه فرهنگیان و نظام آموزشی کشور! خواندن این گزارش مرا به یاد روزهای اول تدریس خود در یکی از مدارس محروم استان سیستان و بلوچستان انداخت، زمانی که با کمبود شدید معلم مواجه بودیم و هر یک از ما مسئولیت چند کلاس را بر عهده میگرفتیم. امروز با دیدن برنامهریزی منسجم وزارت آموزش و پرورش برای جذب دهها هزار نیروی جدید، بهویژه فارغالتحصیلان دانشگاه فرهنگیان، قلبم از شوق میتپد. این اقدامات نهتنها مشکل کمبود معلم را تا حد زیادی مرتفع میسازد، بلکه نویدبخش آیندهای روشن برای فرزندان این سرزمین است. البته همانگونه که در متن اشاره شده، توجه به کیفیت آموزش و توانمندسازی معلمان نیز باید در کنار کمیت جذب نیرو مورد توجه قرار گیرد. امیدوارم با تداوم این روند، دیگر هیچ کلاسی در آغاز سال تحصیلی بدون معلم نماند و هر کودک ایرانی از حق تحصیل باکیفیت بهرهمند شود.
خیلی خبر خوبیه که برای معلمها و فرهنگیان بازنشسته برنامهریزی شده! امیدوارم این اقدامات واقعاً اجرایی بشه و مشکل کمبود معلم حل بشه. مخصوصاً خوشحالم که به معلمهای ورزش هم توجه شده. 👍
خوشحالم که دولت برای حل مشکل کمبود معلمها اقدام کرده! حتماً این خبر رو با دو معلم بازنشستهای که میشناسم درمیون میذارم تا اگه تمایل داشتن، دوباره به مدارس برگردن. 😊
مقالهای که درباره کمبود معلم و اقدامات دولت برای رفع این مشکل خوندم، واقعاً امیدوارکننده بود. بهنظرم این خبر نشون میده که مسئولان دارن تلاش میکنن تا یه مشکل اساسی در نظام آموزشی رو حل کنن، هرچند که هنوز راه زیادی در پیشه.
چیزی که خیلی به دلم نشست، آمار دقیق و برنامهریزیشدهای بود که ارائه شده. از استخدام معلمان جدید گرفته تا ادامه همکاری معلمان بازنشسته و حتی توجه به معلمان ورزش، همهاش نشون از یه حرکت حسابشده داره. بهویژه بخشی که گفتن حدود 22 هزار فارغالتحصیل دانشگاه فرهنگیان وارد مدارس میشن، خیلی انرژی مثبتی داشت. اینطوری احساس میکنم که دارن نیروهای متخصص و آموزشدیده رو وارد سیستم میکنن که قطعاً تأثیر خوبی روی کیفیت آموزش میذاره.
البته مثل اینکه نویسنده مقاله هم اشاره کرده، هنوز نگرانیهایی درباره کیفیت معلمان وجود داره و این موضوع مهمیه. ولی بهنظرم همین که دارن قدمهای عملی برمیدارن و برنامههایی رو اجرا میکنن، خودش یه پیشرفت بزرگه. امیدوارم این روند ادامه پیدا کنه و بتونن مشکلات دیگه رو هم بهتدریج حل کنن.
در کل، مقاله رو که خوندم، حس کردم دارن به سمت بهبود اوضاع حرکت میکنن و این برام خوشایند بود. ممنون بابت اطلاعرسانی دقیق و امیدبخش!
آیا این حجم از استخدام معلم جدید و بازگشت بازنشستهها، در بلندمدت کیفیت آموزش رو پایین نمیاره؟ ممکنه به جای کمیت، بهتر نبود روی تربیت معلمان حرفهایتر سرمایهگذاری میشد؟
سلام مقاله جالبی بود! یه سوالی که برام پیش اومد اینه که وقتی میگین ۴۰ درصد معلمان بازنشسته هر سال به همکاری ادامه میدن، دقیقاً چجوری این اتفاق میافته؟ منظورم اینه که آیا این یه برنامه رسمیه که آموزش و پرورش داره یا بیشتر یه همکاری داوطلبانه از طرف خود معلمانه؟
یه نکته دیگه هم اینکه این آمار ۴۰ درصدی رو از کجا استخراج کردین؟ چون به نظرم عدد نسبتاً بالایی میاد و دوست دارم بدونم منبعش چیه. آیا پژوهشی در این زمینه انجام شده یا برآورد مسئولانه؟
مخصوصاً که توی همون پاراگراف آخر اشاره کردین به مسئله کیفیت معلمان که جای سوال داره. حالا اگه تعداد قابل توجهی از معلمانمون بازنشستههایی باشن که دوباره برگشتن به سیستم، این میتونه روی کیفیت آموزش تأثیر بذاره یا نه؟ یعنی آیا برای این گروه از همکاران برنامه خاصی برای بهروزرسانی مهارتهاشون دارن یا نه؟
راستش من خودم چندتا از معلمای بازنشسته رو میشناسم که واقعاً عشق آموزش دادن دارن، اما بعضیهاشون هم با روشهای قدیمی کار میکنن. میخوام بدونم آموزش و پرورش برای این چالش چارهای اندیشیده یا نه؟
ممنون میشم اگه اطلاعات بیشتری در این زمینه بذارین یا حداقل منبع این آمار رو مشخص کنین که بتونم بیشتر مطالعه کنم. چون به نظرم این یه بخش خیلی مهم از راهکار مقابله با کمبود معلمه که نیاز به بررسی دقیقتر داره.
“آیا می دانید کلاس های خالی از معلم، چه بوی خاصی دارند؟ بوی ناتمام ماندن رویاها… اما این بار انگار باد تغییر می وزد!”
خواندن این خبر یاد آن روزی انداخت که معلم کلاس پنجم مان، با همان چشمان خسته اما پرامید، می گفت: “حتی اگر یک نفر هم باشم، کلاس را تعطیل نمی کنم.” حالا با دیدن این حجم از جذب نیرو، دلم برای آن ایستادگی ها گرم شد—گویی بالاخره کسی دارد صدای چرخ های قدیمی مدرسه مان را روغن می زند!
راستش را بخواهید، با وجود این آمار امیدوارکننده، یک سایه ی کوچک شک هم دارم: آیا این تعداد معلم جدید، همان شور قدیمی را خواهند داشت؟ یا فقط جای خالی یک صندلی را پر می کنند؟ به هر حال، قدم ها مثبت است… اما راه هنوز طولانی ست.
خلاصه پیام: دولت با استخدام ده ها هزار معلم جدید و بازگرداندن معلمان بازنشسته سعی دارد مشکل کمبود معلم را حل کند، اما کیفیت آموزش هنوز جای سؤال دارد!
و حالا نکته طنزآمیز: انگار قراره مدارس تبدیل به کارخانه تولید معلم بشن، فقط نمیدونم این “محصولات جدید” چقدر گارانتی دارن! 😄
“دلم برای کلاس های بی معلم تنگ شده… انگار دیوارهای مدرسه هم از این سکوت می ترسند!”
چه خوب که بالاخره داریم به سمت پر کردن این خلأ آموزشی حرکت می کنیم، مخصوصاً با تأکید روی جذب نیروهای جوان و تجربه دار. اما یه سوال ذهنم رو درگیر کرده: آیا برنامه ای برای *هم آوایی* بین معلمان قدیمی و جدید وجود داره؟ یعنی این همه تجربه ی بازنشسته ها چطور می تونه مثل یه چراغ راه برای معلمان تازه نفس باشه؟
و یه نکته ی کوچیک: جای خالی یه توضیح مختصر درباره ی «کیفیت آموزش» این نیروهای جدید حس می شه. مثلاً آیا دوره های ویژه ای برای آماده سازی شون دارن؟ چون معلم بودن فقط پر کردن یه صندلی نیست… دل ها رو هم باید ساخت!
خیلی جالب بود! مخصوصاً بخشی که اشاره کردید ۴۰ درصد معلمان بازنشسته هر سال به همکاری ادامه می دن. این آمار واقعاً امیدوارکننده ست و نشون میده تجربه هنوز تو سیستم آموزشی ارزش داره. اما یه سوال برام پیش اومد: این درصد دقیقاً چطوری محاسبه شده؟ منظورم اینه که آیا همه بازنشسته ها دعوت میشن یا فقط کسایی که خودشون تمایل دارن؟ چون به نظرم تفاوتش می تونه تو کیفیت تدریس اثر بذاره.
به هر حال، توصیه می کنم بقیه هم این مطلب رو بخونن، چون هم از کمبود معلم می گه هم از راهکارها – هرچند بعضی بخش هاش جای بحث داره. یه ذره بهش شک دارم که این حجم استخدام جدید بتونه واقعاً مشکل کیفیت رو حل کنه، ولی کلیت مطلب امیدبخش بود.
دلم برای روزهایی تنگ شده که کلاس های پر از شور بچه ها بی صدا نمی ماند…
اما یه نکته این وسط هست که انگار یواشکی ازش رد شدیم: کیفیت معلم های جدید. آمار استخدام ها چشمگیره، واقعاً هم جای خوشحالی داره، ولی این همه تمرکز روی «تعداد» باعث نشده از «چگونه معلمی» غافل بشیم؟ مثلاً همین فارغ التحصیلان دانشگاه فرهنگیان — آیا دوره های عملیشون به اندازه کافی بوده یا باز هم مثل بعضی سال های قبل، با یه عالمه تئوری و کمبود مهارتِ کلاس داری وارد مدارس می شن؟
یادمه معلمی می گفت: «مهم نیست چقدر درس بخونی، مهم اینه بتونی تو چشم های یه بچه نگاه کنی و بفهمی چیزی که گفتی رو فهمیده یا نه…» اینجاست که باید پرسید: آیا بین این همه رقم و عدد، جایی برای سنجشِ همین «حس معلمی» هم هست؟ یا باز هم قراره بعد از چند سال تازه متوجه بشیم که چرا بعضی کلاس ها با وجود معلم، باز هم تهی از یادگیریه؟
حالا فکر کنین… اگر به جای تکیه صرف به آمار، یه آزمون عملی هم می گذاشتند که مثلاً ببینن این معلم های جدید چقدر می تونن با یه کودک ارتباط بگیرن، اونوقت وضعیت فرق نمی کرد؟