موسیوند از واریز نشدن معوقات فروردین بازنشستگان انتقاد کرد.
«محمد حسن موسیوند» دبیر اجرایی خانه کارگر لرستان در گفتگو با خبرنگار ایلنا، با بیان اینکه چرا تامین اجتماعی به وظایف قانونی خود عمل نمیکند؛ گفت: مگر معوقات فروردین بازنشستگان کارگری چقدر است؟ نفری ۳ یا ۴ میلیون تومان. آیا عادلانه است بازنشسته ۵ ماه برای پرداخت این مبلغ ناچیز منتظر بماند.
فال خودت رو ببین
کلیک کن تا ببینیش
او افزود: بازنشستگان کارگری عموماً زیر خط فقر هستند و دیگر با سیلی هم نمیتوانند صورتشان را سرخ کنند؛ رفتار تامین اجتماعی در حق این بازنشستگان اصلاً درست نیست.
عضو هیات مدیره کانون بازنشستگان خرمآباد تاکید کرد: انتظار داشتیم معوقات بازنشستگان در اردیبهشت یا نهایتاً خرداد پرداخت شود اما حالا ماه پنجم سال هم در آستانه پایان است و هنوز فیشهای واریزی صادر نشده!
موسیوند با بیان اینکه اگر دولت به تعهداتش عمل میکرد، امروز به این حال روز نمیافتادیم؛ اضافه کرد: در شرایطی که تامین اجتماعی توان تامین اعتبار برای پرداخت تعهدات حداقلی خود را ندارد، بانک رفاه را از بدنهی این سازمان جدا کردهاند؛ یعنی همه جوره دست این صندوق را در پوست گردو گذاشتهاند؛ دود این شرایط در چشم بازنشستهای میرود که حقوقش برای یکسوم ماه هم کافی نیست.
در حالی که احمد میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، در روزهای ابتدایی مردادماه از پرداخت مابهالتفاوت حقوق فروردینماه بازنشستگان تأمین اجتماعی تا پایان این ماه خبر داده بود، تاکنون سازمان تأمین اجتماعی هیچگونه اطلاعیه رسمی در این خصوص منتشر نکرده است.
ارقام معوقه برای هر بازنشسته رقمی بین ۳ تا ۴ میلیون تومان خواهد بود. این ارقام پیشتر توسط برخی فعالان کارگری همچون محمدحسن موسیوند، دبیر اجرایی خانه کارگر لرستان، تأیید شده است.
با این حال تجربه وعدههای قبلی در ماههای اردیبهشت، خرداد و تیر که عملیاتی نشد، سبب شده تا بخشی از جامعه بازنشستگان با دیده تردید به وعده واریز معوقات در مردادماه نگاه کنند.
از سوی دیگر علی دهقانکیا، رئیس کانون بازنشستگان تهران، با اشاره به مشکلات انباشته بازنشستگان، از عدم پرداخت مطالبات مربوط به بیمه تکمیلی نیز خبر داده است. او در عین حال از کسری سنگین منابع سازمان تأمین اجتماعی سخن گفته و تأکید کرده که بخش بزرگی از بازنشستگان حتی قادر به تأمین نیمی از هزینههای سبد معیشت خود نیستند.
همزمان با مطرح شدن وعده واریز معوقات در مردادماه، همچنان ابهامات در خصوص پرداخت مطالبات بازنشستگان پابرجاست؛ ابهاماتی که به نظر میرسد بدون اقدام فوری از سوی دولت و مجلس، کماکان به دغدغههای جدی این قشر تبدیل خواهد شد.
در حالی که بازنشستگان تأمین اجتماعی ماههاست چشمانتظار پرداخت مابهالتفاوت حقوق فروردینماه خود هستند، زمزمههایی از سوی منابع مطلع و برخی کانونهای بازنشستگی به گوش میرسد که نشان میدهد احتمال واریز این مطالبات در روز شنبه ۱۸ مرداد ۱۴۰۴ بسیار بالاست.
اگر این خبر تأیید و اجرایی شود، بسیاری از بازنشستگان تأمین اجتماعی پس از چند ماه بلاتکلیفی، سرانجام به یکی از مهمترین خواستههای اقتصادی خود دست خواهند یافت.
ماجرای مابهالتفاوت حقوق فروردین بازنشستگان چه بود؟
در ابتدای سال ۱۴۰۴، حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی طبق مصوبه شورای عالی کار بهصورت علیالحساب پرداخت شد. این پرداخت بدون در نظر گرفتن برخی افزایشهای قانونی و اعمال کامل متناسبسازی حقوقها بود. بر همین اساس، وعده داده شد که پس از تعیین دقیق احکام جدید و اجرای کامل مصوبات مزدی، مابهالتفاوت حقوق فروردینماه در ماههای بعد پرداخت شود.
با این حال، علیرغم گذشت بیش از چهار ماه از سال، این پرداخت هنوز انجام نشده و این موضوع باعث اعتراضات فراوانی از سوی بازنشستگان شده است.
براساس پیگیریها و اخبار منتشر شده پیگیریهای مکرر اعلام کردهاند که در صورت نهایی شدن تأمین اعتبار، واریز مابهالتفاوت حقوق بازنشستگان احتمال دارد که در روز شنبه ۱۸ مرداد انجام شود.
هرچند هنوز اطلاعیه رسمی از سوی روابط عمومی سازمان تأمین اجتماعی منتشر نشده، اما منابع آگاه میگویند مقدمات پرداخت فراهم شده و در صورت عدم بروز مشکل در انتقال منابع مالی، این وعده تا پایان مرداد عملی خواهد شد.
میزان مابهالتفاوت حقوق فروردینماه برای بازنشستگان تأمین اجتماعی بسته به میزان حقوق، سابقه خدمت، وضعیت خانوار و سطح شغلی متفاوت است. برآوردها نشان میدهد که:
- برای بازنشستگان حداقلبگیر: حدود ۱.۵ تا ۲.۵ میلیون تومان
- برای بازنشستگان با حقوق متوسط: بین ۳ تا ۴ میلیون تومان
- برای بازنشستگان با سابقه بالا و حقوق کامل: حتی تا ۵ میلیون تومان یا بیشتر
این مبالغ اگرچه جبران بخشی از فشارهای اقتصادی اخیر است، اما در برابر تورم موجود، باز هم اندک به نظر میرسد.
16 پاسخ
متأسفانه، شرایط کنونی برای بازنشستگان بسیار دشوار به نظر میرسد. انتظار میرود که سازمانهای مربوطه با سرعت بیشتری به حل این معضلات بپردازند تا آرامش و امنیت مالی برای این قشر عزیز فراهم شود. امیدواریم با اقدامات به موقع، شاهد بهبود وضعیت معیشتی بازنشستگان باشیم.
با توجه به شرایط فعلی و عدم واریز معوقات فروردین بازنشستگان، به عنوان یک فرد عملگرا، تصمیم گرفتهام تا با بررسی دقیق منابع مالی شخصی و برنامهریزی برای کاهش هزینههای غیرضروری، راهحلهای موقت برای مدیریت این وضعیت بیابم. این رویکرد علمی و تحلیلی به من کمک میکند تا بدون اتکا به وعدههای پرداخت، بتوانم تا حد امکان از فشارهای اقتصادی بکاهم.
حالا این بازنشستهها هم یه کم صبر کنن، مگه چقدر مونده؟!
من این مشکل را با تماس مستقیم با سازمان تأمین اجتماعی پیگیری خواهم کرد.
در مواجهه با چالشهای پیشروی بازنشستگان، امیدواریم که راهحلهای مناسبی برای بهبود شرایط معیشتی این عزیزان یافت شود. تلاش برای تحقق عدالت اجتماعی و حمایت از حقوق بازنشستگان، گامی بلند به سوی ساختن جامعهای متعادل و انسانی است.
آیا اطلاعاتی درباره زمان دقیق واریز معوقات بازنشستگان وجود دارد؟
با توجه به تحلیل دادههای اقتصادی، به نظر میرسد تاخیر در پرداخت معوقات نه تنها فشار مالی بر بازنشستگان را افزایش میدهد، بلکه اثرات روانی منفی نیز دارد. این رویکرد نیاز به بازنگری فوری دارد.
مرسی، خیلی کامل و مفید بود. 🤓 💜 💛 ✔️ 💫
به عنوان کسی که سالهاست درگیر مسائل معیشتی بازنشستگان هستم، خواندن این مقاله مرا به تأمل عمیقی واداشت. اگرچه محتوای ارائهشده به درستی به مشکلات ساختاری و تأخیرهای پرداختی اشاره دارد، اما تجربه شخصی من نشان میدهد که عمق این بحران بسیار فراتر از ارقام ذکرشده است. در شرایطی که مقاله از مبالغ ۳ تا ۴ میلیون تومان به عنوان معوقات سخن میگوید، من شاهد هستم که حتی با واریز این مبالغ، بازنشستگان قادر به پوشش هزینههای اولیه درمان و مسکن نیستند. این تفاوت نگاه، نه از ضعف تحلیل مقاله، که از تفاوت میان واقعیتهای آماری و تجربه زیسته ناشی میشود.
پس از مطالعه این گزارش، تصمیم گرفتهام به جای انتظار کشیدن برای وعدههای دولتی، با تشکیل گروههای خودیاری محلی در میان همنسلیهای بازنشسته، راهحلهای ملموستری برای کاهش فشارهای معیشتی بیابیم. تجربه نشان داده است که تکیه بر مکانیسمهای رسمی در شرایط فعلی، تنها به افزایش ناامیدی میانجامد. همچنین قصد دارم با مستندسازی دقیقتر هزینههای زندگی بازنشستگان، دادههای واقعبینانهتری در اختیار نهادهای پژوهشی قرار دهم، چرا که به نظر میرسد شکاف میان محاسبات رسمی و هزینههای واقعی زندگی روزمره، یکی از عوامل اصلی تداوم این بحران است.
نکته تأملبرانگیز دیگر، اشاره مقاله به وعده پرداخت در ۱۸ مرداد است. در حالی که این تاریخ میتواند برای بسیاری امیدبخش باشد، تاریخچه وعدههای پیشین موجب شده است که در برنامهریزیهای مالی خود، حداقل برای سه ماه آینده هیچ حساب ویژه
اگه بخوام یه کشور رو معرفی کنم، این برند شما یه حس دیگهست. با لحظه به لحظهای شیرینتر. 💖
در تحلیل وضعیت کنونی بازنشستگان تأمین اجتماعی و تأخیر در پرداخت معوقات فروردین، نکتهای که کمتر مورد توجه قرار گرفته، لزوم نگاه سیستمی به این چالش است. گرچه انتقادات مطرحشده درباره تأخیرهای غیرقابلتوجیه و فشار مضاعف بر بازنشستگان کاملاً بهجا است، اما تمرکز صرف بر تقصیر سازمان تأمین اجتماعی یا دولت، بخشی از پیچیدگیهای ساختاری این معضل را نادیده میگیرد.
واقعیت این است که بحران فعلی صرفاً نتیجه عملکرد ضعیف یک نهاد خاص نیست، بلکه حاصل سالها سیاستگذاری ناپایدار در نظام تأمین اجتماعی است. ساختار جمعیتی کشور با رشد سریع سالمندی و کاهش نرخ زادوولد، فشار بیسابقهای بر صندوقهای بازنشستگی وارد کرده است. از سوی دیگر، وابستگی بودجه این صندوقها به منابع دولتی و نوسانات اقتصادی، آنها را به بازیچهای در دست تحولات کلان تبدیل کرده است. آیا میتوان انتظار داشت سازمانی که منابع آن بهصورت مزمن با کسری مواجه است، بتواند بهموقع تعهدات خود را عملی کند؟
نکته دیگر، نبود سازوکارهای شفاف برای مدیریت انتظارات ذینفعان است. وعدههای مکرر و محققنشده در ماههای گذشته، نهتنها اعتماد عمومی را مخدوش کرده، بلکه نشان میدهد تصمیمگیران هنوز درک درستی از اولویتهای معیشتی این قشر ندارند. بهجای انتشار خبرهای پراکنده از طریق منابع غیررسمی، ضروری است سازوکاری قانونمند برای اطلاعرسانی شفاف و پاسخگویی دورهای طراحی شود.
راهحل پیشنهادی این است که بهجای تمرکز بر پرداختهای مقطعی (که هر
ببینید، من نمی خوام مثل یه ناظر مالی جدی حرف بزنم، ولی این ۳-۴ میلیون تومان معوقه که انگار داره تبدیل به “افسانهٔ پرداخت نشدنی ها” میشه، واقعاً یه چیز بامزه ست! نه از اون بامزه های خنده دار، از اون بامزه هایی که آدم رو به فکر فرو می بره. مثلاً فکر کنید شما یه بازنشسته اید که حقوقتون حتی برای یه هفته هم کفاف نمیده، بعد می شنوید که این پول ها “احتمالاً” یه روزی میاد! انگار دارید بازی “قایم باشک” رو با سازمان تأمین اجتماعی انجام می دید، فقط مشکل اینه که اونها خیلی حرفه ای قایم میشن!
نکتهٔ جالب اینجاست که هر ماه یه وعدهٔ جدید میاد: “اردیبهشت”، “خرداد”، “تیر”، و حالا “مرداد”… انگار داریم فصل های یه سریال درام رو دنبال می کنیم به اسم “کی میاد این پول؟”. ولی بازنشسته ها که بازیگر نیستن، مخاطب های واقعی این نمایشن! و متأسفانه، هزینهٔ بلیطش رو هم از جیب خودشون پرداخت می کنن.
حالا جدی تر بگم، این که یه نفر باید پنج ماه صبر کنه تا حقوق فروردینش رو بگیره، اصلاً منطقیه؟ یعنی اگه یه کارمند عادی پنج ماه حقوق نمی گرفت، چه بلایی سر اداره میاومد؟
آیا می دانستید بیش از ۶۰% بازنشستگان تأمین اجتماعی زیر خط فقر نسبی زندگی می کنند؟ گویی انتظار برای واریز معوقات، مانند تشنه ای است که به ریگ زار چشم انداز آب خیره می ماند. آیا این تأخیرهای مکرر، نشانه ای از ناتوانی سیستم در درک فوریت نیازهای معیشتی است؟
“دلم برایشان می سوزد… چقدر باید صبر کنند تا عدالت به چشم های خسته شان لبخند بزند؟”
آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا وعده ها مثل برگ های پاییزی مدام می ریزند، اما هیچ درختی از جبران سبز نمی شود؟ من هم مثل خیلی ها روزی به این حرف ها دل بسته بودم، اما تجربه به من یاد داد که گاهی انتظار کشیدن، خودش تبدیل به شغلی تمام وقت می شود… شغلی بی مزد و بی پاداش.
حالا سوال اینجاست: وقتی سیستم مدام از “امکان پرداخت” می گوید، ولی بازنشسته ها از “عدم تواناییِ خرید” می نالند، آیا این فقط یک مشکل مالی است یا شکاف عمیق تری در مسئولیت پذیری وجود دارد؟
سپاس. 😎 👏
“حقوق معوقه مثل شبحی شده که دور سر بازنشسته ها می چرخه، اما کی میاد پایین؟ ما که می دونیم پول تو جیب نیست، ولی اون ها هنوز امید دارن… شاید فردا؟”